Ik noem het woord ‘dom’ hier expliciet omdat zelfs na een heldere en duidelijke psychologisch wetenschappelijke onderbouwing van het feit dát boetes niet werken, mensen nog steeds in de ontkenning schieten omdat ze de grootste moeite hebben met de cognitieve dissonantie die optreedt door jarenlange conditionering. Een heldere uitleg wordt direct afgewezen zonder dat er over nagedacht wordt en dat kun je niet anders noemen dan domheid.
Het woord ‘domheid’ omvat met alles wat betrekking heeft op ‘een beperktheid van denken’. Het verstand is (tijdelijk) beperkt of je handelt op een manier die tegen gezond verstand ingaat. Nu we het woord ‘dom’ dus even duidelijk gedefinieerd hebben gaan we weer een poging doen tot het uitleggen waarom boetes niet werken. We nemen de meest recente (en volledig gegrond op emotionele redenen ) boete als voorbeeld: Appen op de fiets.
Appen op de fiets, of eigenlijk überhaupt het bedienen van een smartphone in het verkeer kán gevaarlijke situaties opleveren en ís dus inderdaad gevaarlijk op de meeste momenten. Ik zeg ‘op de meeste momenten’ omdat er een groot verschil is tussen een uitgestorven weg en een drukke binnenstad. Dat terzijde, als je concentratie niet volledig bij het verkeer om je heen is kunnen er gevaarlijke situaties ontstaan. Dat hebben we dus duidelijk.
Mensen hebben over het algemeen moeite met het inschatten van de gevolgen van bepaald gedrag. Iedereen heeft daar last van en dat heeft niets te maken met intelligentie maar gewoon met ‘het mens zijn’. Mensen die steeds dikker worden omdat ze teveel en te slecht eten schuiven het ‘nadenken over de gevolgen’ voortdurend voor zich uit omdat het niet tastbaar is. Als men een kijkje in de toekomst zou kunnen nemen en direct de gevolgen van hun gedrag op hun netvlies konden beleven heeft dat een enorme impact op de psyche van een mens omdat het ineens “tastbaar” is in de zin van zichtbaar.
Of we het nou over slecht eten, roken, drinken, drugs of welke vorm van minder gezond gedrag dan ook, als jij je geen voorstelling kan maken van de gevolgen ga je vermijden en dus niet oplossen. Gedrag blijft, ongeacht de waarschuwingen, omdat de waarschuwingen totaal geen impact hebben als er geen voorstelling bij de gevolgen te maken is.
Let maar eens op een kind, wat je voortdurend waarschuwt dat de thee op tafel heet is, en dat het kind dus op moet passen want ‘dit kan er gebeuren’ en ‘dat kan er gebeuren’ en je blijft maar waarschuwen tot het moment dat het kind het Kopje gewoon eens vastpakt en z’n vingers verbrand. Vanaf DAT moment pas snapt het kind wat je eigenijk bedoeld en voor de rest van het kind z’n leven zit er een emotie en dus een gevoel gekoppeld aan hete thee. Dat zich ankert zich in het zenuwstelsel en verdwijnt nooit meer.
Wanneer mensen hun telefoon gebruiken in het verkeer hebben ze geen flauw benul van de gevolgen wat dat gedrag zou kunnen opleveren. Ze kunnen zich er iets bij voorstellen maar vermijden het vooral om over na te denken omdat er geen tastbaar/zichtbare gevolgen en dus gevoel/emotie gekoppeld zit aan dit gedrag. Dan kun je boetes geven, dan kun je nog hogere boetes geven, je iemand opsluiten of wat voor straf dan ook geven: het heeft geen enkele zin, er wordt NIETS van geleerd behalve dat het geld heeft gekost.
Wat gaat iemand doen die een flink bedrag kwijt is aan een boete? Gaat die z’n gedrag veranderen? Nee natuurlijk niet, die gaat vermijden. De volgende beter opletten of er geen politie rondrijd om dan vervolgens opnieuw hetzelfde gedrag te vertonen. De pijn van de financiële schade is zo namelijk weer voorbij. Wat bereiken we nu dus… vermijdingsgedrag waardoor iemand die op z’n telefoon bezig is NOG MINDER oplet op het verkeer omdat naast het bedienen van de telefoon en het bedienen van het vervoersmiddel er ook nog uitgekeken moet worden voor politie en undercover auto’s. Feitelijk maken we het qua concentratie alleen maar erger.
Wat zou nu een daadwerkelijke oplossing kunnen zijn om gewoon simpelweg het bewustzijn van het gevaar te vergroten en gedrag te veranderen? Dat begint bij shockerende beelden die impact diepe hebben op de geest van mensen. Vroeger, toen we op televisie vuurwerkslachtoffers zagen zonder vingers of handen of andere nare verwondingen daalde het aantal vuurwerkslachtoffers. Simpelweg omdat je vuurwerk zowel onbewust als bewust koppelt aan een nare ervaring die je niet mee wil maken. Psychologisch zorgt dat er in ieder geval voor dat er op voorhand al beter nagedacht wordt en minder gestunt.
We hebben nu bewust besef van gevolgen wat een vereiste is om gedrag aan te passen.
Reclame tijd wordt ingevuld om ons de meest onzinnige rotzooi te verkopen via mind control en brainwashing om je te beïnvloeden en te verleiden om die troep te kopen. Door dat de herhalen en te herhalen komt het in je systeem terecht en of je nou wil of niet je kunt er niet omheen. Waarom wordt deze tijd niet ingevuld met een aantal shockerende (geacteerde) videoclips van mensen die hun telefoon gebruiken in het verkeer en de gevolgen daarvan? Waarom staan er geen billboards langs de weg met de shockerende gevolgen van een ongeluk door telefoongebruik?
Als je dagelijks een portie bloed, afgerukte ledematen huilende familieleden van slachtoffers enzovoorts voor je kiezen krijgt wordt je als vanzelf geconditioneerd in ‘gevolg-denken’. Je krijgt nare beelden en dus nare emoties bij de koppeling van ‘telefoon’ en ‘verkeer’ en dat kan en zál 1000x beter werken als een papiertje waar een bedrag op staat wat bijgeschreven moet worden op de rekening van de onderdrukker, en vervolgens worden hier alleen nog maar meer controlerende maatregelen van gefinancierd.
Hier in Nederland, zijn we een stelletje hypocriete achterbakse struisvogels. En dat is een statement. Als je onder een nieuwsbericht over het verbod op appen op de fiets de lovende reacties leest dan snap ik niet dat al die moraalridders zich niet doodschamen voor hun eigen domheid. Hoe kun je nou denken dat door ‘iets strafbaar te maken’ het ineens voorbij is met het gedrag?
Neem alleen al even als voorbeeld dat het verbod op telefoongebruik in de auto al jáááren bestaat en het niet eens minder maar zelfs MEER wordt gedaan. En dan ga jij met je heilige-Maria-harses zonder na te denken heel stoer onder een nieuwsbericht je fantastische modelburger praatje houden over “och heden wat is het toch gevaarlijk, het zijn moordenaars die appers, je moet ze opsluiten, duizend euro boete geven, harder en harder aanpakken” …en het enige wat je hiermee bereikt is dat je je laat lenen als propagandist op te treden voor een staatsverdienmodel om nog meer totalitaire politiestaat maatregelen te kunnen financieren zodat Vadertje Staat je steeds verder in z’n nekklem kan leggen.
En even tussendoor… voor de heilige social media Maria’s… hoe kan het toch dat iedereen op social media zo’n correcte modelburger is die nooit een telefoon gebruikt in de auto of op de fiets, terwijl als ik real life een ritje door de stad maak, ik 8 van de 10 verkeersdeelnemers een interssant schoot of passagiersstoel zie hebben… en dat schat ik nog laag in. Hoezo hypocriet.
Snap deze zin even heel erg goed: “als boetes zouden werken, dan zouden ze niet meer uitgedeeld hoeven worden”. Nogmaals… als boetes zouden werken, dan zouden ze niet meer uitgedeeld hoeven worden. Punt en einde discussie. Het waarom heb ik
al uitgelegd en als je dat dan nog wilt ontkennen heb je gewoon een enorm gebrek aan kennis op het psychologische vlak en dat is eigenijk veel gevaarlijker dan appen in de auto omdat je dan niet eens weet hoe je eigen brein werkt maar wel om maatregelen staat te smeken die bewijsbaar niet werken en dus je eigen onderdrukking realiseert want dat fenomeen trek ik dan veeeeel breder qua smeken om wetgeving dan alleen dat ‘appen op de fiets’.
Dat laatste noemen we masochisme. Een masochist is iemand die genot ervaart door gedomineerd te worden, een sadomasochist is iemand die daar ook een zekere vorm van sadisme bij wil ervaren. Vragen en smeken om regels en wetgeving is geen oplossing voor problemen maar creëert slechts de illusie daarvan. Mensen hebben niet door dat het slechts afschuiven van verantwoordelijkheid is op een derde partij zodat het via dwang gerealiseerd kan worden wat vermijdingsgedrag in de hand werkt, het probleem laat bestaan of zelfs erger maakt en uiteindelijk keren die regels en wetgeving zich altijd tegen je uit onverwachte hoek.
Het probleem anno 2019 is echt niet het appen op een fiets… het probleem is de collectieve indoctrinatie van ‘hoe meer regels hoe beter’ ‘hoe meer straf hoe beter’ waardoor er steeds minder mag, steeds meer controle komt en steeds minder daadwerkelijk opgelost wordt. Zolang mensen in de illusie blijven hangen dat boetes en straf ook maar iets oplost zijn we reddeloos verloren en kan een politiestaat zich steeds verder uitbreiden in onze samenleving.
Problemen los je niet op met emotionele drogreden te strooien over ‘wat kan gebeuren’ of altijd maar kinderen in een verhaal te gebruiken om je argument kracht bij te zetten, dat is namelijk totaal irrelevant in deze context. Jouw kinderen fietsen niet veiliger over straat als er een boete staat op appen op de fiets. Als jij dat denkt, denk je dus niet na. Een boete verandert gedrag niet naar verantwoordelijk gedrag maar naar vermijdingsgedrag. En zo simpel is het.
Stop met smeken om je eigen onderdrukking en neem je verantwoordelijkheid zowel persoonlijk als sociaal. Spreek iemand aan op gedrag i.p.v. te vragen of een agent dat wil doen met sancties. Sociale controle is elkaar respectvol aanspreken, helpen en elkaar wat leren, sociale controle is niet elkaar naaien en vragen om meer onderdrukking.